TÜM YAZILARI SON GÜNCELLEME: 30 Ekim 2020 16:47
Çalışma hayatı çeşitli zorluklarla doludur. Çalışma hayatının aktörleri olan bireyler çeşitli kariyer planlamaları yaparlar. Tabi doğal olarak tüm planlar istenildiği gibi ilerlemeyecek, sekteye uğrayacaktır. Bu haftaki yazımda cam tavan sendromu olarak bilinen görünmez engellerden bahsedeceğim. Cam tavan sendromunu en yalın haliyle açıklamak gerekirse görünmez üst sınır diyebiliriz. Potansiyelin önündeki görünmez engel olarak da açıklamak mümkün. Cam tavan sendromu genellikle kadınlarda görülse de erkeklerde de görülebilmektedir.
Günümüzde tüm dünyada kadınların iş hayatının paydaşı olmaları erkeklere oranla daha azdır. Çalışma hayatındaki kadınların ise yükselişi erkek egemenliği neticesinde pek mümkün olamamakta. Bunun neticesinde kadınlar yeteri kadar yükselemiyor. Özellikle Türkiye'de kadınların iş hayatına katılımı bir hayli az.
Gerek toplumsal düzen gerekse ülkelerin gelenekleri, görenekleri, toplumdaki cinsiyet eşitsizliği gibi nedenler kadınların kendi potansiyellerini ortaya çıkaramamasına neden oluyor. Cam tavan sendromu ise tam da bu durumu anlatıyor. Bu sendrom, Kişinin kendisine engel olan bazı etkenlerin olduğunu düşündüğü, ancak gerçekte bir engel olmadığı durumdur. Kişinin engel olarak gördüğü etkenler, aslında kişinin kendi kendisine yarattığı engellerdir. Bireyler olumsuz düşünceleri nedeniyle cam tavan sendromunu yaratmaktadırlar. Kişiler genellikle aile hayatlarına zarar geleceğini düşünürler. Yükselemem, yapamam diyerek kendini geri çekerler. Bu durum öz güven eksikliği nedeniyle meydana gelir. Gerçekleşen bazı araştırmalar neticesinde cam tavan sendromu daha net olarak şu örnekle ifade edilir; “Yapılan bazı araştırmalara göre pireler cam bir fanusa konulmaktadır. Fanusun metal olan zemini ısıtılır. Pireler zıplamaya başlar ama başlarını cam tavana çarparak düşerler. Pirelerin hepsi cam tavana kadar zıplamaya başlar. Bir süre sonra cam tavan kaldırılır fakat pirelerin hiç biri cam tavanın seviyesinden fazla zıplamaz. Cam tavan engeli kalkmıştır ama onlar bunun farkında değildir. Dış engel kalkmış olsa da iç engel varlığını sürdürmeye devam etmektedir. Yapabileceğin, yapabileceğini düşündüğün kadardır.” Bu araştırma cam tavan sendromuna en iyi örnek olarak tüm dünyada anlatılmakta ve bu araştırma kişilerin hayatlarında kendilerine koydukları kısıtlamaları anlatmaktadır. Kişiler önüne sınırlar koyar. Bu nedenle hayatlarını gerektiği gibi yaşayamaz ve istedikleri yere gelemez. Yapamayacakları şeylerin yapacaklarından fazla olduğunu düşünürler. İnsanların önüne sınır koymaları öğrenilmiş çaresizlik olarak ifade edilir. Hayatımızda malesef genellikle pozitif eğilim yerine negatif eğilim ön plandadır. Genellikle olumlu konuşmaların yerine olumsuz konuşmalar vardır. Çevrede insanlar devamlı olumlu değil, olumsuz düşüncelerini ifade eder. Toplumda devamlı yapamazsın, başaramazsın, edemezsin, olamazsın, mümkün değil gibi olumsuz cümleler sürekli kullanılmaktadır. İnsanlar olumsuz düşünceler nedeniyle çaresizliği öğrenmektedirler. Bu nedenle bireyler cam tavanları hayatlarından çıkarmalı ve potansiyellerini keşfetmelidirler. Sevgilerle…