HÜKÜMET VE BELEDİYE EKONOMİK KISKACINDA BİR HALK
Yani her hafta her hafta hele de bahar gelmişken oturup ciddi ciddi bir şeyler yazmak sanırım yazan kadar okuyanı da daraltacaktır!
Halkın taleplerine paralel ısmarlama makaleler, siyasetin soğuk yüzünü muhalefeti memnun edercesine tokatlamak,üstelik her yazılandan memnun edilen kadar memnun olmayan bir kitle…
Şöyle bahara özel tansiyon artırmayan light bir makale yazalım dedik. Hikayeler bol oluncada 2 sayı bunlara yer verelim istedik.
Ciddi konuları güzel nüktelerle hicvetmek adına başlıyoruz yazımıza…Umarım makale sonunda hoş bir serinlik kalır yüzlerinizde…
HER HALUKARDA ANAMIZIN AĞLADI GÜNDÜR!
Yukarıda bahsettik, her kesimi her daim memnun etmek mümkün değil. Yapılan bir uygulama birilerine fayda sağlarken biryandan birilerini de rahatsız ediyordur. Öyle ya değişmesinin isteyeceğiniz uygulamada buda fayda paradoksu tersine işleyecektir.
Esasında bu gibi durumlarda çoğunluk baz alınmalıdır derseniz, yine yanılırsınız.Kaldıki bazı durumlarda haksız uygulamadan çoğunluk fayda sağlarken azınlık zorda kalan kesimi oluşturur.Tıpkı sigara yasası gibi…
Hayatta da böyle değimli zaten, aynı aile içinde bile farklı beklentiler farklı düşünceler oluşur.Mesela yaş haddi dolan ama ekonomik anlamda emekli olmayı göze alamayan amcanız emekliye ayrılsa belkide açılacak kadroda siz istihdam olacaksınız ,olamaz mı?
TASARRFUF TEDBİRLERİ, EMET BELEDİYESİ VE AĞLAYAN GENE BİZİM ANALAR!
Hükümetin tasarruf tedbirleri, Emet belediyesinin borç yükü ve yeni yatırımların zamana yayılması derken bizim Nasrettin hoca fıkrasının sadece Emet halkına değil,ülkem insanına da uyduğu kanısındayım. Sizce?
Nasreddin Hoca, değişik işlerle uğraşan her 2 oğlunu da ziyarete gitmiş. Oğullardan biri:
- Varımı yoğumu üzüm bağlarına yatırdım baba, demiş; havalar kurak giderse anamın ağladığı gündür.
İkinci oğul da:
- Baba, demiş; varımı yoğumu tuğla üretimine yatırdım, havalar yağışlı giderse anamın ağladığı gündür.
Nasreddin Hoca dönüp eve geldiğinde, karısı sormuş:
- Hoca, nasıl bizim çocuklar?
Nasreddin Hoca:
- İyiler, demiş; ancak havalar kurak da gitse, yağışlı da gitse sen hep ağlayacaksın...
KAZATECİ VE ZÜLFÜ YARE DOKUNMAK!
Bazende haksızlığı yapanlar, gereğini yerine getirmeyenler, yalan söyleyenler, halkı uyutanlar dolanıverir dilinize kaleminize…
Alınan tasarruf tedbilerine çok sert eleştirler var. Hükümetin ekonomik hatalarının faturasının halka kesildiği belirtliyor…
Tabi bizim KAZATECİ lerde hemen sert sert yazılar Ama halk için mi o tartışılır?
Heleki halktan böyleleri için “ ben olacaktım ki neler yazardım” diye başlayan söylemleri ile gazeteci olurlar mı bilinmez ama kazateci ( kaza ile) oluverirlerse eskaza kalemi kılıç sanıp önüne gelene sallayacakları belli tipler vardır.
Dilinizin döndüğünce, kaleminizin ,inceldiğince hakaretten uzak uyardıkça, nahoş cevaplar alırsınız. Yaşa ters orantıda seviyesiz vedahi kişiliksiz cevaplara marzu kalırsınız. Hoş tınmasanızda böyle tipleri, halkı aydınlatmaya da devam etsenizde midenizde bulanmaz değil hani…
Ayrıca eleştirdiğiniz şahısın makam etiketi ve kartvizitindeki listeler uzadıkça, bu defa aday kazatecilerden bile hayretle karışık takdir almaya başlarsınız; “Vay be, aloo akıllı ol leen, zülfi yare dokunuyorsun?”
******
Aklınıza Cumhuriyetin ilk yılarında yaşanan bir hikaye geliverir.
Cumhuriyet’in ilk yıllarında, sanıklara hemen idam kararı veren “İstiklal Mahkemesi”nin en ünlü başkanı, sonradan Bayındırlık Bakanı da olan Ali Çetinkaya idi… Ali Çetinkaya’nın başında hiç saç yoktu. O nedenle de lakabı Kel Ali idi…
O dönemlerin iki siyasetçisinden biri, ötekine Kel Ali’yi çekiştirirken, arkadaşı uyarmış kendisini:
- Hişt dikkat et; zülfü yare dokunuyorsun… Yani sevgilinin saçına dokunuyorsun; güçlü bir kişiye dil uzatıyorsun anlamına…
Yanıt zımba gibi gelmiş:
- O yarin zülfü yoktur…!
NÜKTELERLE GÜNDEN GELECEK SAYIMIZDA DEVAM EDECEK…
