Nasıl Bir Toplum Olduk? - A.Kadir Ekmekçioğlu

Nasıl Bir Toplum Olduk?


GÜNÜN SÖZÜ: Sev ve say ki;sizde sevilin ve sayılınız.
Geçmişte atalarımızın uyguladığı ve bizlere öğrettiği örf,adet,gelenek,terbiye ve kültürümüzden maalesef hızla uzaklaşıyoruz.Kişisel çıkarlar uğruna her şeyi bir kenara bırakmaya başladık.Mal sevdalısı olduk.Servet derdine düştük.Ama yakalar bir araya gelmiyor.Araba sayılarımız arttı.Servet sahibi olduk.Lakin çocuklarımızı kaybettik.Zengin sofralarımız oldu.Fakat ailece aynı sofrada toplanamadık.Ailece sohbet edemez olduk.Huzuru kaybettik.Dünya malı ve açlık benliğimizi sardı.Açlığa çare bulduk,ama ana-baba duasını kaybettik.
Dünya Süleyman Şah’a bile kalmamıştır.Tabuta konurken ne kefene,defin edilirken para veya mal konulmaz.Her şey dünya da kalır.
Anne ve babaları huzur evine bırakmalar üzülerek yazıyorum artıyor.Eş,dostları çıkar ve menfaatler için değiştirdik.Birbirimize sevgi ve saygıyı unuttuk.Dinimizin temizliğini unuttuk.Emet te bir damlasının heder edilmemesi gereken dağ suyumuzla araba,paspas yıkar,bahçe sular hale geldik.Yanlış yaptığımızda bizi uyaranları yok saydık.Çiçek gibi
Dönekliği,devlet malına zarar vermeyi adet haline getirdik.Yasalara uymamayı gelenek haline getirdik. Fuhuşu,zinayı,çocuk istismarlarını,kadına şiddeti gelenek yaptık.Emre etmemeyi ve riyakarlığı adet edindik.
Hülasa sonuçta böyle bir toplum olduk.
SEV VE SEVİL
Sevince,yürek açılır gözler kapanır.Sevince kötü gider,iyi kalır.En kolay sözdür seni seviyorum demek;basit ve sade..Ama, duygusu verdiği kuvvet paha biçilmezdir.Sevilen bireydir,gelecekte de sevecek olan.Sevgiyle büyüyendir.Yıllarca atalarımız ve öğretmenlerimiz bizlere hep şunları söylemişlerdir.Büyüklerini say,küçüklerinizi sev.Bu söylemleri bizlerin çevremizde sevilmesine ve sayılmasını sağlar.Yaşamımızda sevmeyen ve saymayanları görüyoruz.Çarşıda,pazarda,cadde vesokaklarda kimseyi sevmeyen,saymayan insanları seven ve sayan olmaz.Birde herkesi seven ve sayan kişilere bakınız.Her yerde güler yüzle karşılanır.Selam verir,selam alır.Ya aksini yapanlar ne oluyorlar.Toplumdan kendilerini kendileri soyutlarlar.Selam veren kimse de olmaz.Bundan ilham alarak yetiştirdiğimiz çocuklarımıza sevgi ve saygıyı öğretelim.Dedi düvelle barışık olmalarını öğütleyelim.Sonuç kimse;kimse kimseyi makamı,parası pulu için sevmez.Sevilmek ve sayılmak en büyük zenginliktir.
 

YAZIYI PAYLAŞ!

YAZARIN SON 5 YAZISI
18Şub

Emet Gündemi

27Oca

Acı Gerçekler

14Ara

Körükçüler!

30Kas

Heyecan Dorukta

19Kas