O zamanlar benim için babaanne ekmeğiydi. Anneanne tereyağı da Azant’tan gelirdi. Kış tatillerinde sobada kızaran ekmeğin üstüne sürüp tutuştururlardı elime, bir parça da keçi peyniri öbür elime, hızlı hızlı yiyip hemen kardan adam yapmaya dışarıya çıkardım.
Yaz tatillerinde ise menüde salça ekmek veya yoğurt ekmek olurdu. Sonra da alırdım topumu Ashaboğlu’nun bahçeye doğru koşardım. O yaşlarda meşhurmuş, doğalmış bilmezdim tabi ama farklı olduğunu lezzetli olduğunu anlayabilirdim. Sonraları Tavşanlı’da, Kütahya’da Emet ekmeği olarak satıldığını görünce ‘’bu bizim ekmek yahu meşhurdur’’ diye kendi çapımda çok reklam yapmaya çalıştığım olmuştu.
Gelgelelim bu günlere keçi peyniri, Emet pidesi derken en çok sevindiğim olay ekşi mayalı Emet ekmeğimizin tescil belgesi almış olması oldu. Ekmek şöyle yapılır böyle yapılır diyecek halim yok. Büyüklerimiz en iyi şekilde yapıp tescilletmiş zaten. Bize bu noktadan sonra tanıtmak, anlatmak gelen misafire de hediye olarak vermek düşer. Zaten bu yüzden ben de ziyarete gelen bütün arkadaşlarıma ya keçi peyniri ya da Emet ekmeği hediye etmeden göndermiyorum.
Ekmek bu coğrafya için her zaman çok önemli bir besin olmuş ve olmaya da devam ediyor. Düşünün ki edilen yeminler hep ekmeğin üzerine olur. Sofradan kalkarken dökülen kırıntıların arasında ilk ekmek bizi rahatsız eder. Yerde görüldüğünde kaldırılıp bir yere koyulur hatta önce öpülüp başa bile konur. Bereket hep ekmekle ölçülür. Böyle saygı gösterilen, hürmet duyulan başka gıda ürünü yok.
Tabi ki ekmekteki bu olay Orta Asya’dan beri bizimle var olan bir kültür mü yoksa Anadolu’ya yerleştikten sonra mı benimsedik tartışılır lakin gelinen son noktada ekmek bizim için en değerli gıda ürünü oldu. Bu kadar önemli ve kültürümüze işlemiş ürüne tescil belgesi almak büyük bir başarıdır. Emeği geçen herkese tek tek teşekkür etsek azdır.
Her ne kadar fazla tükettiğimizi düşünsem de yine de ekmek hiç yemeyin falan gibi açıklamalara kulak asmayın. Bir gün beyaz ekmek bir gün tam buğday ekmeği bir diğer gün tam tahıl ekmeği az da olsa sofralarımızda bulunsun. Tam tahıl ekmekleri ve tam buğday ekmeklerini çok ve sık tüketildiğinde kansızlığa ve demir eksikliğine yol açtığından beyaz ekmekle birlikte günlere yayarak tüketmek en doğrusu olacaktır.
